@ vess'oh
2024-10-14 21:36:26
blog van Tim: <https://timscyclethoughts.blogspot.com>
We zijn nu al bijna een week in het Abtshof! Wat een drukke week is het geweest. Je denkt dan, we zijn op reis, we zijn op vakantie, op het gemak. Helemaal niet waar! We hebben heel veel mee gewerkt aan het project. Vorige keer las je al dat we de namiddag dat we toekwamen hier al bij het verwijderen van plaaster hadden gehad geholpen.
Dat hebben we de dag erna ook gedaan, in de ochtend. Ging allemaal goed, tot ik op een bepaald moment op een bepaald moment een stukje plaatster in mijn oog kreeg, dat pikte enorm! Ik kreeg het er ook niet uit, en toen na wat gegoogle, besloot ik om het zo grondig mogelijk uit te spoelen. Een half uur heb ik toen mijn oog onder de kraan gehouden, ik ben nu officieel expert in het oog uitspoelen met water. Het was er toen wel uit en deed geen zeer meer. Maar ik had toch geen zin meer om plaaster uit te breken. Daarom ben ik Jakob gaan helpen met de afwerking van de unit waar Ivan naartoe ging verhuizen. In de namiddag hebben we pieter zijn parket geschaafd: die had een koopje gedaan op het internet, maar het was nogal donker behandeld. We hebben er dus het bovenste laagje van gehaalt, met een groot schaafmachien. Een heel gemakkelijk en handig apparaat, maar wel een beetje eng. Heel goed oppassen wanneer je het hout erin steekt!
Er is hier ook een andere wwoof'er, die Teo noemt. Hij komt uit Canada, en maakt een grote reis van België tot naar Spanje, een beetje gelijk ons, maar dan zonder fiets! Echt een leuke jongen, mijn Frans is eventjes niet top genoeg om echt te kunnen babbelen, maar we hebben wel veel fun samen, zeker de laatste dagen. Tim en hij kunnen helemaal opgaan in hun muziek en filmbesprekingen, en morgen doen we zelfs een filmavondje om hem een goeie Belgische film te tonen.
Vrijdag heb ik weer bij de afwerking van Ivan's unit geholpen. ik heb de rand van een velux helpen isoleren, en plinten opgemeten en gezaagd. Dat was zo moeilijk, om juist te meten en te zagen! Uiteindelijk had ik er maar 2 van de 8 juist, de anderen waren allemaal 3 mm te lang :( dju toch, volgende keer beter! Gelukkig konden ze makkelijk bijgewerkt worden. Tim en Teo waren ondertussen nog aan het uitbreken, ook leuk, maar ik was blij dat ik daar even aan kon ontlopen.
Daarna kregen we onze eerste les van de gloednieuw geimproviseerde houtbewerkingsxursus, gegeven door de meestermeubelmaker-schrijnwerker Jakob! Hij legde ons uit hoe we hout verbindingen kunnen maken, toonde er een heleboel en ging meer in detail bij een redelijk simpele: de half-hout verbinding. Hij legde uit hoe we een beitel moeten hanteren en hoe we zeer recht kunnen zagen (belangrijk als je een verbinding maakt!). Na de uitleg gingen we direct aan de slag: we zouden een rek gaan bouwen voor in de voorraadkamer. Er staan langs 2 muren al rekken, en ons rek zou de stijl van de anderen een beetje volgen de de derde muur helemaal bedekken. Nog niet zo gemakkelijk: de muur en de vloer zijn er nogal ruw en hobbelig, hoe begin je daar te meten? In het rek kunnen we elk 10 keer een halfhout verbinding maken, goeie oefening!
Je merkt dat ik vooral heel veel vertel over wat we allemaal gedaan hebben. Niet zo heel veel mijmeringen en emotie. Dat is eigenlijk ook logisch, we zijn vooral heel de tijd bezig. En als je bezig bent mijmer je niet en worden je emoties ook niet zo groot. Ik vind het fantastisch om bezig te zijn. Ik miste dat ook echt de laatste maand, maar nu mis ik ook wel weer het mijmeren. Denk ik? Alleszins, ik wou dat ik ook andere dingen had om op te schrijven.
Ik ben wel ook veel bezig geweest met het Bos, het Wondelbos, O Wondelbos, en hoe om te gaan met het verdriet en de boosheid die geboren wordt uit het verlies, hoe te rouwen. Dat is niet zo gemakkelijk. Ik denk dat het belangrijkste is dat ik graag die gevoelens wil eren. Het Bos eren, ook al is die er niet meer. Bien schreef erover, en ik vond het zo mooi, dat ik het heel graag hier zou quoteren. Maar ik weet niet of dat oké is, dus zal het voor later houden.
Vetrouw je lichaam, vertrouw je gevoel, ik probeer het zo te zeggen tegen mezelf. Ik vertrouw mijn lichaam. Ik denk dat we veel kunnen vinden in onszelf, als we maar het lef hebben om te luistern. Nu en simpel: ik voel me uitgeput, ik vertrouw erop dat het een goede keuze is om nu te gaan slapen.
De dagen na vrijdag zal ik later wel vertellen, of niet. Liefs!