-
@ vess'oh
2024-11-05 19:26:51Vandaag stonden we op tussen de monocultuurwoestijnen, beschut door een smalle Sleedoornhaag. Onze schoenen hadden een vaag gele schijn gekregen van de wandeling in het donker gisteren, en we wisten niet of het landbouwvergif of pollen was. We stonden op met het licht, om 7. Het was koud en vochtig, de fietsen waren nat. We fietsten, met fluohes. We fietsten en we fietsten. Tim wou graag de militaire kerkhoven bezoeken, en de info lezen. Ik volgde hem. We fietsten verder, ik nam foto's. Ik nam foto's van agrifabrieken, en kerken. Ze lijken op elkaar, soms. Tegen de middag hielden we halt, ik had honger, voor het normaal middaguur. Dat zorgde even voor een akkefietje, niets groots. We bezochten ook in de namiddag eerstewereldoorlogkerkhoven, frans, duits, italiaans, van de vs. ik vroeg Tim wat hij zo interessant vond aan de oorlog, hij verdedigde zichzelf, ik probeerde duidelijk te maken dat dat niet nodig was. Mijn schrijfsels lopen nogal door elkaar vandaag (30/10). Beter dan niets, ik krijg het toch niet geordend. Wat is er zo leuk aan schrijven? Ik vind het wel ontspannend. Vandaag was ik triest over de supermarkt, de lege dorpen, de lege monocultuur velden, het verdwenen landschap, het verdwenen leven.